หลวงพ่อธัมมชโย ความประทับใจเล็กๆของผม

ผมเริ่มรู้จักหลวงพ่อเมื่อผมเข้าวัดพระธรรมกายแล้ว จากการอ่านประวัติของท่านในหนังสือหลายเล่มทั้งจากหนังสือที่เขียนโดยหลวงพ่อทัตตชีโว ที่เขียนถึงท่าน หรือหนังสือต่างๆที่เกี่ยวกับท่าน เมื่อรู้จักท่านจากการประวัติของท่าน รู้สึกดีใจที่หลวงพ่อธัมมชโย และหลวงพ่อทัตตชีโวเป็นรุ่นพี่ที่ม.เกษตรและพอทราบว่าหลวงพ่อธัมมชโยเรียนคณะเดียวกันก็ยิ่งปลื้ม ทำให้เวลาอ่านประวัติของท่านไป ก็ได้นึกตามถึงบรรยากาศในม.เกษตรศาสตร์ในสมัยที่หลวงพ่อทั้ง 2 เป็นนิสิตอยู่ ทำให้รู้สึกชุมช้ำใจ พรรณทำให้นึกถึงละอองฝนที่ตกลงมาเบาๆ ในบรรยากาศต้นไม้น้อยใหญ่ และหยดน้ำพื้นหญ้าในบริเวณ ม.เกษตรศาสตร์

 เพราะผมรู้สึกถึงลักษณะบางอย่างของนิสิต ม.เกษตรโดยเฉพาะ ที่มีความโหด มันฮา และจริงใจต่อกัน แต่ที่สำคัญที่สุดคือ ทำให้ผมทราบจิตใจที่เด็ดเดียวของหลวงพ่อธัมมชโยที่ตั้งใจรักษาศีล และรักการศึกษาธรรมะมากในขณะที่เป็นนิสิต เรื่องธรรมะเป็นเรื่องที่คนอายุอยู่ในช่วงวัยรุ่นสมัยนั้นที่ไม่มีชมรมพุทธอยู่ในมหาวิทยาลัย อยู่ในช่วงสังคมแสวงหา ใครเรียนปริญญาตรีเหมือนเป็นเทวดา และการที่มีสภาวะแวดล้อมคนที่พึ่งออกจากบ้าน จากพ่อแม่ มาอยู่เพื่อนๆในช่วงเรียนหนังสือ เป็นสิ่งที่กระทำได้ยากมากๆ โดยเฉพาะการเป็นนิสิต ม.เกษตรที่มีเพื่อนเฮี้ยวๆ เฮฮา รักพวกพองกันมากเป็นพิเศษ สำหรับผมประทับใจตอนที่ หลวงพ่อทั้ง 2 พบกัน โดยหลวงพ่อธัมมชโยของเรากล้าบอก หลวงพ่อทัตตชีโวในตอนเป็นนิสิตว่า"ถือศีล " กลางวงเหล้า เพราะผมก็เคยเป็นคนหนึ่งที่ตอนเรียนที่ม.เกษตร ดื่มเหล้าพอสมควรไปถึงดื่มมาก เลยเข้าใจบรรยากาศในวงเหล้า ทำให้ประทับใจหลวงพ่อธัมมชโย ในเรื่องความกล้าหาญเด็ดเดียวในธรรมะตั้งแต่ตอนยังไม่ได้บวช ที่ "กล้า" แม้บางท่านอาจจะมองเป็นเรื่องเล็กๆ แต่สำหรับผม ช่างเท่ห์เหลือเกิน

 บริเวณหน้าประตู ถนนพหลโยธิน

 อีกเรื่องที่ผมประทับใจหลวงพ่อ และทึ่งมากๆคือ ตอนที่ผมเข้าวัดฯแล้วและเริ่มเรียนรู้และศึกษา วิธีการนั้งสมาธิ วิชชาธรรมกาย จากหนังสือและCD นำนั้งสมาธิของหลวงพ่อธัมมชโย โดยผมซื้อแผ่นนำนั้งสมาธิมาฟังเกือบทุกแผ่น โดยผมสามารถเก็บสะสมได้เกือบ 30 แผ่น ในสมัยปี2541-45 โดยผมจะเปิดฟังทั้งในบ้าน ตอนนั้งสมาธิ ตอนนอน ตอนขับรถ หรือตอนที่ว่างๆฟังตลอด โดยภายหลังเมื่อมีiPod รุ่นแรก ผมก็เอานำนั้งสมาธิหลวงพ่อเข้าเครื่องและเปิดฟัง สมัยก่อน ipod เครื่องแรกของผมที่มีหน่วยความจำแค่ 1G คือใส่เสียงหลวงพ่อได้ไม่กี่สิบช่วง(ตอน)แต่ก็ฟังวนไปวนมา. จน ipod นับจำนวนฟังได้หลายร้อยรอบต่อการนำนั้งสมาธิ 1 ช่วง(ตอน) หมายถึงว่าผมฟังเสียงนำนั้งสมาธิของหลวงพ่อธัมมชโยเป็นพันครั้งแน่นอน ที่ทึ่งไม่ใช้ผมฟังเยอะแต่ที่ทึ่งคือ

   1.หลวงพ่อพูดเรื่องเดิมๆ..."ถึงเวลาธรรมกาย ..หลับตา.." ตลอดระยะเวลาหลายสิบปีได้อย่างไร เพราะทุกแผ่นก็จะคุยเรื่องเดิมวิธีการเดิมๆอาจมีแตกต่างๆบาง หรือลึกลงไปถึงการอธิบาย 18กายบ้าง เทศน์เรื่องธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบ้างแต่เนื้อหาก็วนๆการนั้งสมาธิแบบเดิมคือ  "สติ สบาย สม่ำเสมอ" "หยุด" "กลาง" ซ้ำไปมา 

   2.ท่านพูดในลักษณะเสียง เท่าเดิม น้ำเสียงฟังแล้วนุ่ม ฟังสบาย เพลิน ชวนฟังเหมือนกันตลอดทุกตอน ได้อย่างไร

   3.ท่านสามารถนำเรื่องที่ยาก ทำให้ฟังง่าย เชิญชวนให้ทำได้ง่ายๆ ได้อย่างไร

   4. ท่านไม่เคยพูด คำพูดที่ ไปทำให้ใจคนฟังตกต่ำหรือพูดคำหยาบหรือพูดว่าร้ายใครเลย ไม่เคยแนะนำให้เราไปคิดร่าย ว่าร้าย และทำร้ายใครเลย 

   5.คำพูดของหลวงพ่อมีแต่เชิญชวนไปทำความดี อย่างเดียว และไม่จำกัดว่าต้องทำบุญเฉพาะที่วัดพระธรรมกาย 

   6.หลวงพ่อพูดเรื่องที่ รุนแรงที่สุดหรือเลวร้ายที่สุด ได้อย่างเป็นมิตรที่สุดอย่างไม่น่าเชื่อ คือ ไม่มีพูดว่าร้ายใครเลย 

สุดท้าย ผมคงไม่อาจเล่าเรื่องความประทับใจในตัวหลวงพ่อธัมมชโย ได้หมดแน่นอน เหมือนผมจะพยายามอธิบาย แสงแดด ว่ามีคุณประโยชน์ต่อโลกอย่างไรก็คงไม่สามารถบอกได้หมดแน่ๆ